Wzorem niedościgłym 
	dla nas pozostajesz...

My także pragniemy świat cały naprawiać.
Jesteśmy gotowi (jak w tej przypowieści)
		chwast z pszenicą wyrwać,
		zło całkiem wytępić,
			zniszczyć i podeptać,
			(z gniewem i agresją),
			bo nie zasługuje
				na żaden szacunek.

A Ty to czyniłeś 
	z miłością, łagodnie,
	szanując człowieka,
	bo... może się zmieni.